"Relikwiarz" - Douglas Preston i Lincoln Child

Tom 2.

   "Relikwiarz" to druga część z cyklu o agencie specjalnym Pendergaście a zarazem jest to bezpośrednia kontynuacja "Reliktu".

  Minęło półtora roku od wydarzeń z pierwszej części serii i ponownie spotykamy się z porucznikiem D'Agosta, Margo Green oraz oczywiście agentem Pendergastem. Tym razem cała trójka będzie musiała rozwikłać sprawę zagadkowych zabójstw, które zostają przypadkowo odkryte w Nowym Jorku. 

Wszystko zaczyna się od przeszukania rzeki Humboldt Kill w poszukiwaniu wyrzuconej przez dealera paczki narkotyków. Z mułu na dnie rzeki jeden z nurków wyciąga dwa bezgłowe szkielety. Porucznik D'Agosta wciąga w badanie znalezisk Margo Green oraz dr.Frocka, z których poznał przy sprawie Mbwuna. Mają oni pomóc policyjnemu koronerowi. Sprawa jednak nie jest taka prosta jak to się na początku wydawało. Dochodzi do odkrycia niezwykłych zmian szkieletu. Dodatkowo okazuje się, że jeden z nich należy do córki wpływowej i bogatej osoby w mieście. Policja, naciskana przez społeczeństwo, jak najszybciej chce rozwikłać i zamknąć sprawę. Niestety idą na skróty, co skutkuje nieprawidłowym przebiegiem śledztwa. Trójka bohaterów postanawia przyjrzeć się bliżej sprawie. Margo odkrywa niezwykłe połączenie zabójstw ze swoim dawnym kolegą z muzeum Gregiem Kawakitą. A agent Pendergast poznaje podziemne tunele biegnące pod Central Parkiem Nowego Jorku, które zamieszkane są przez tworzących liczną społeczność ludzi bezdomnych oraz tajemnicze istoty, których wszyscy się boją.

   Douglas Preston oraz Lincoln Child i tym razem nie zawiedli czytelnika. Książka cały czas trzyma w napięciu. Czyta się szybko. Mroczne i tajemnicze tunele w podziemiach Nowego Jorku mocno wpływają na cały klimat książki oraz dodają jej tajemniczości. Do tego szybkie i niespodziewane zwroty akcji. Jedyny minus można dać za poświęcenie zbyt wielu stron demonstracją "Odzyskajmy nasze miasto". Były to nie potrzebne przerywniki, które dużo nie wnosiły a jedynie zakłócały ciągłość akcji. Przyznam się, że czytałam te fragmenty pobieżnie i bez większego zaangażowania. Mimo tego książka duetu jest naprawdę dobra.


Daję jej 8/10



.......................
Rok wydania 2011
Liczba stron 608
Wydawnictwo G+J

20/2019


Książka bierze udział w Olimpiadzie czytelniczej