Kolejną część z agentem Pendergastem już za mną. Jeśli jesteście jego fanami, a do tego ciekawi Was moja opinia serdecznie zapraszam.
Opis
Dawno zapomniany sekret z przeszłości powraca, by zatruć życie agentowi Pendergastowi. Pewnego wieczoru na progu jego nowojorskiej rezydencji podrzucone zostaje ciało jego syna, będącego jednocześnie jednym z jego najgroźniejszych i najbardziej nieprzewidywalnych przeciwników. W brzuchu zabitego znaleziony zostaje niezwykły błękitny turkus.
Podążając tym tropem, Pendergast trafia do opuszczonej kopalni nad brzegiem kalifornijskiego jeziora, a stamtąd wprost w nastawioną na niego diaboliczną pułapkę, której pokonanie będzie wymagać od niego zmierzenia się że złowrogą tajemnicą z przeszłości jego rodziny. Okazuje się, że agenta wziął na cel wróg przepełniony chęcią zemsty, człowiek tak bezwzględny, że nie zawaha się przed niczym, aby osiągnąć swój cel, i tym razem to być może wcale nie Pendergast będzie musiał postawić wszystko na jedną kartę, by wyjść z tej pułapki z życiem.
Moja opinia
Preston i Child ponownie udowadniają, jak wielką mają wyobraźnię w tworzeniu świetnych thrillerów, z wartką akcją i tajemnicami rodzinnymi, których w ich powieściach nie brakuje. Ponownie z przyjemnością wkroczyłam do świata agenta Pendergasta i jego przyjaciół, z zainteresowaniem śledziłam ich poszukiwania zbrodniarza, który tym razem postanowił zemścić się na agencie za grzechy jego rodziny. W książce, jak zwykle, mamy dwa wątki, które tym razem bardzo dobrze łączą się w jedną całość, chociaż nie wszystko zostaje wyjaśnione do końca. Constance za wszelką cenę, stara się ocalić życie głównemu bohaterowi wraz ze znanym z poprzednich części D'Agostą, jak również z Margo Green, którą ponownie witamy na kartkach książki.
Bardzo podoba mi się, że coraz więcej jest w książkach o Constance, która powoli odsłania swoje uczucia, jaki żywi wobec swojego opiekuna. Wątek nie został tak naprawdę nawet dobrze rozwinięty i jest o tym zaledwie mała wzmianka, ale można było się tego domyśleć już w poprzednich częściach. Sama Constance zasługuje, według mnie, na jakąś swoją trylogię, z której można by się dowiedzieć w końcu czegoś więcej o jej życiu. Autorzy nader skromnie dzielą się z faktami o jej przejściach. Z drugiej strony dzięki temu nadal można uznawać ją za bardzo tajemniczą „młodą damę", o wysokiej inteligencji, nieprzeciętnej urodzie oraz sprycie. Do tego ta chłodna obojętność, która ją otacza sprawia, że przyciąga uwagę.
„Błękitny labirynt" czyta się szybko, akcja toczy się płynnie, bez większych problemów. Jest to już któraś część z cyklu, gdzie największą rolę odgrywa walka o życie Aloysiusa, niż intrygująca zagadka do rozwiązania, pełna niebezpieczeństw i tajemniczych znaków. Gdzie Pendergast nie daje się wciągnąć w żadną pułapkę, a do rozwiązania sprawy wchodzi z czystym i gotowym do analitycznej pracy umysłem. Trochę tego mi tu zabrakło. Miło by było, gdyby autorzy powrócili do takiego stylu pisania. W książce wprawdzie czuć napięcie i pośpiech bohaterów w jak najszybszym rozwiązaniu zaistniałej sytuacji, ale Preston i Child zbyt szybko połączyli wątki, przez co końcówka nie jest jakimś wielkim zaskoczeniem. Mimo tego wszystkiego podobała mi się i z czystym sumieniem mogę Wam polecić tą książkę oraz pozostałe z cyklu o agencie specjalnym FBI, Aloysiusie Pendergaście.
Moja ocena 8/10
Wydawnictwo: Burda Książki
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 560
Tytuł oryginału: Blue Labyrinth
Książka bierze udział w Olimpiadzie czytelniczej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz